Dát is het!

Het zingt dag in dag uit
welluidend in mijn hart,
soms neuriet het geluid
vanzelf naar buiten.
Uitbundig wil het hart
Gods liefde uiten
bij 't was ophangen, strijken,
onder de afwas
maar ook onderweg.
Het maakt me vrolijk,
opgewekt en vrij.

Dát is het
Heer,
U zingt in mij!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Wat zullen de mensen denken?

Hoeveel vragen zich dit af
en dragen het als last
wat mensen denken?

Zou het ook kunnen
dat ze bewogen zijn
en je niet slechts beklagen?

Wie weet
hebben ze jou
in hun gebeden opgedragen.

Als je het zo beleeft
voelt het misschien
alsof je wordt gedragen,

begint dat Vredige
te leven in de mens,
dat welbehagen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Hof van Stilte

Hier is het stil en vredig,
hier spreekt men met en over God,
hier wacht het eeuwig leven
en niemand doet hier bot.
Hier voel ik me gedragen
door herinnering en hoop
en dwaal ik langs de graven
hier leeft de dood.

Als ik hier eens zal liggen
te wachten op wat komt
loopt hier misschien mijn nageslacht
te hopen op Zijn komst.
Wie weet zit op dit bankje
een jonge organist
te denken aan zijn oma
die hij een beetje mist.

Ik zal weer eens op huis aan
om eten klaar te maken
voor hen die heel graag met mij
over leven willen praten.
Op deze plek houd ik vooral
de tijd wat in de gaten.

Coby Poelman-Duisterwinkel