Villanelle voor het Kerstkind

Kom, laat ons voor het Kerstkind zingen
dat voor ons heil gekomen is.
Sjaloom voor al Zijn volgelingen.

Hij nodigt ons als hemelingen,
doorschijnt ons in de duisternis.
Kom, laat ons voor het Kerstkind zingen,

met glans en luister Hem omringen,
deelnemen aan Zijn Avonddis.
Sjaloom voor al Zijn volgelingen.

Hij bouwt voor ons als stedelingen
een heil’ge stad waar vrede is.
Kom, laat ons voor het Kerstkind zingen,

Hem danken voor Zijn zegeningen,
Die voor ons heil gekruisigd is.
Sjaloom voor al Zijn volgelingen.

Zijn vrede zal elk kwaad verdringen
als 't nieuw Jeruzalem er is.
Kom, laat ons voor het Kerstkind zingen,
Sjaloom voor al Zijn volgelingen.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Het beroep

Er waren hoorders in de kerk,
zo is het gekomen.
De kogel is nu door de kerk,
't beroep is aangenomen.
Droevig zijn we hier gestemd,
we raken dominee kwijt.
Elders heeft men hem gestemd,
zij zijn nu zeer verblijd.

Als je een tijdje dominee bent
moet je soms wikken en wegen.
De noden zijn je wel bekend,
je bidt om wijsheid en om zegen.
Gelukkig krijg je hulp van Boven,
gemeente legt zich hier bij neer,
omdat ze vertrouwen en geloven
in gehoorzaamheid aan de Heer.

Ze zullen dominee heel erg missen
maar gunnen een ander ook deze man
die leerde delen brood en vissen
en zoveel vreugde brengen kan.
Ach, hij komt nog wel eens preken
en zijn gezin zien ze graag weer.
Dankbaar voor wat ze hebben betekend
verheugen ze zich op een volgende keer.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Uit: "Granaatjes met een gouden slot", uitgegeven door Noordboek op 21 juli 2015

Kunstwerk boven van J. v.d. Berg

Weet iemand welke kerk dit is?

Een fluistering van kracht

De paardenbloem

is uitgebloeid,

tere takjes tekenen

een aureool

rondom de steel.

Een lieveheersbeestje

bekruipt het pluis,

zijn pootjes haken

in het zachte wit

alsof het zeggen wil,

je wordt gedragen

door een krans gebeden

die door de Wind verwaaien

naar het Land van Licht.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Kerkbodedag

 

Als ik op een trieste dag

de kerkbodes verspreid,

hier en daar naar binnenkijk

zie ik veel eenzaamheid.

Ik klepper met de brievenbus

en steek een hand omhoog,

soms wordt mijn groet beantwoord,

zag men wat ik overwoog?

toch loop ik door, er wachten meer

op hun vertrouwde post.

In stilte neem ik me iets voor

maar ’t wordt niet ingelost...

Baggerend door de vette klei

neurie ik bij mijn ronde,

wegherstellers fluiten mee,

zij kennen gezang honderd?!

 Coby Poelman - Duisterwinkel

Bron plaatje: http://nieuwsblad.typepad.com/evergem/verkeer/ 

Moeder

Vaak komt ze
in herinnering;
dan zie ik hoe
ze in het schijnsel
van de schemering
zich over heeft
gegeven aan
het uitzicht
op het eeuwig Leven.

Vertrouwen
straalt van haar gezicht,
de handen in haar
schoot gevouwen.

Ik zucht
wanneer ik er aan denk
hoeveel ik van haar
heb gehouden.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gepubliceerd in de nieuwe Bijbelse dagboeken Kruimkens van 's Heeren tafel 2016 en Honigdroppels 2016