Kerstboodschap om de hoek

In haar erker staan
de wijzen op het oosten,
een stukje verder
lopen schapen met een herder,
aan de zuidkant
zie je Maria en Jozef gaan,
de stal met os en ezel
wachten op het westen,
de voerbak staat nog op de kop,
het vilten kindje onderop.

Bij het kaarslicht
van de kerstnacht
haalt ze wijzen uit het oosten,
schapen met hun herder,
Maria en Jozef naar de stal,
de voerbak keert ze om,
nu ligt het kindje boven.
Dit is voor haar jaar in jaar uit
een uiting van geloven.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit "Het pinkstert!" (2012)

De stem van God

Soms roep ik mijn naam
zoals moeder die riep
als ze me wakker maakte,
dan hoor ik in mijn roep
haar warme stem onder de trap.

Nu denk ik aan wat Vader zei;
Ik riep je bij je naam,
je bent van mij.

Hoe zou Hij klinken
als Hij me wakker roept.
Dat ik Hem toebehoor
troost mij vooreerst genoeg.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Bij Jesaja 43 : 1 en Zondag 1 H.C. 

Het Hannagevoel

 

Als ze de stille hoop

die zo vaak ijdel bleek
heeft uitgesproken
komt haar gevoel,
mij nog zo eigen,
weer levend in me boven.

Verwachting stijgt,
tegenslag dreigt…

als haar teleurstelling
mijn hart bereikt
is het of troostend
Hanna in me schreit.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Verrassend uitzicht" (2013)
　

Lichtende Schaduw

Ik zag een vage regenboog

over een heldere

gebogen

alsof de één de schaduw

van de ander was.

Mijn pas vertraagde,

zilverkleurig vlogen

speelse vogels

voorlangs

en onderdoor

tegen het lichtend

donkergrijs.

Ik ondervond

hoe schaduwrijke vleugels

zich spreidden over mij.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Geloofsvreugde" (2013)

Repetitieruimte

Het koor is niet compleet,

de alt zingt weer alleen

en ook de bassen

kunnen steun gebruiken.

De dirigente hoopt en bidt

dat niemand ziek zal zijn

op zondag in de eredienst,

het groepje is zo klein.

Hoe zou de Grote Dirigent

vanuit de hemel bidden,

Hij heeft allen

genodigd in Zijn Koor.

We kunnen hier op aarde

toch vast gaan repeteren,

verschillend als we zijn

geven we samen goed gehoor.

Al zullen hier en daar

wat valse tonen klinken,

als we met vreugde werken

aan de harmonie

zullen we op een dag

de mooiste psalmen zingen,

vormen de stemmen

een gouden melodie!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Velden vol melodieën" (2016)

Naar Huis

Het is voorbij,

je hoeft niet langer lijden.

Hij heeft zich over je ontfermd.

Het werd te zwaar voor jou

en wie je begeleidden,

je wordt niet meer door pijn getergd.

Je mag naar Huis

zoals je duiven kwamen,

dit was voor jou de laatste vlucht.

Hij kent Zijn kinderen

en noemt hun namen,

Hij kijkt gedurig naar de lucht.

Wij moeten je gemis

nog gaan verwerken

en wennen aan je lege plek.

We vragen Hem

om ons hierin te sterken,

Die eens nieuw leven in ons wekt.

Je mag naar Huis,

het is je eindbestemming,

je bent al zo dichtbij, vlak bij je duivenhok,

je rust nog even uit

in onze afscheidskring,

dag broer van me, ga nu, Hij wacht je op.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geschreven op 7 augustus 2012, de dag waarop mijn broer is overleden.
De titel is ontleend aan de naam van de postduivenvereniging waar hij lid van was.

Uit: "Verrassend uitzicht"(2013)

Scheuren in het pleisterwerk

Scheuren in het pleisterwerk

van de gerestaureerde kerk

vertellen de historie

van wie verwond door het verleden

louter kerkpaden betreden

voor concert of glorie.

Wanneer de wond ontpleisterd is

komt ruimte voor vergiffenis

breekt Zijn bevrijding door.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit:"Geloofsvreugde" (2013)

De rust van Uw zondag

De stilte

die U toezingt Heer,

doorademt echo’s

van weleer,

de rust

van hemelingen.

Hier wordt Uw Woord

bezongen,

het stilt

in ons de honger,

't verlangen

naar Uw keer.

Uw zegen

in het zondagslicht,

het lichten

van Uw Aangezicht,

het geeft ons

zoveel vrede.

Gaande met U

in ’t hier en nu

voelen we door

Uw leven

dat U ons

blijft omgeven.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Uit: "Velden vol melodieën" (2016)


Te beluisteren op  http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/155-het-heil-van-de-zondag

Had ik maar gezwegen

Had ik maar gezwegen

toen mij onrecht werd aangedaan,

misschien was het dan niet zo ver gegaan.

Had ik maar gezwegen,

waarom moest ik zo op mijn strepen staan

en was ik zo beledigd.

Als ik aan Jezus had gedacht,

hoe Hij gehandeld had,

dan had ik wel gezwegen.

En toch heeft Hij genadevol gegeven,

door alles heen mij stil de weg gewezen

die Hij van plan was met mij te begaan.

Zo is Hij, God, zo heeft Hij mij genezen,

aan wie mij onrecht deed

liet Hij mij stil vergeven.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Geschreven voor het thema "zwijgen" van gedichtensite.nl