Zoekt u Christelijke gedichten voor kerkblad, liturgie, bijbelstudie, vieringen of een gedicht bij een Bijbelgedeelte? De gedichten die u hier aantreft mag u ongewijzigd met vermelding van naam en bron vrij gebruiken. Zoekt u een digitale verjaardagskaart, beterschapskaart, condoleancekaart of doopkaart met een gedicht? Ook die kunt u hier vinden. Voor vragen of het verzorgen van een lezing met voordrachten of een workshop kunt u contact opnemen via cobytjeert@live.nl Inmiddels is er ook een volledig programma voor Kerst en Pasen. Mijn boeken zijn via mijn mailadres verkrijgbaar en te leen in de bibliotheek. Er is nog een interview te beluisteren van enkele jaren geleden , https://soundcloud.com/user-671424345/interview-coby-poelman-duisterwinkel-10-07-2017

zondag 31 december 2017

Een nieuw jaar met U

Al kan ik niet meer wat ik kon,
nog elke dag zie ik Uw zon,
stralend of schuilgaand achter wolken
blijft Uw licht het heil vertolken.

Zolang de hemel is verlicht
weet ik Uw oog op ons gericht
en denk ik soms komt het nog goed,
bid ik U kom ons tegemoet.

U die ons levensadem geeft,
U weet wat in uw kinderen leeft.
Heer, met Maria word ik stil,
en zeg: ook mij geschiede naar Uw wil.

Coby Poelman - Duisterwinkel

donderdag 28 december 2017

Slingertijd

Handen omklemmen
het koude metaal,
zittend op het plankje
reiken voeten achterwaarts
tot aan de tenen het zand.
Benen recht naar voren
wiegt ze zich vooruit
om langzaam
met het lichaam
vaart te maken.
Wind suist langs haar haren,
schakels kraken,
in haar maag zweeft vaag
het draaierig gevoel.

Ontspannen laat ze zich
door lucht en ruimte voeren,
geeft zich over
aan hetgeen ze hoort.

Wanneer ze uitgeschommeld
haar gedachten ordent,
herinneringen
uit de kindertijd beschrijft
waar vader achter haar
met uitgestrekte armen
haar in de hoogte drijft
weet ze Wie haar voortbewoog
door heel haar levenstijd.

Coby Poelman-Duisterwinkel

donderdag 21 december 2017

Begenadigd

Zie je Ruth lopen
met op haar rug
een zak vol gelezen aren,
zie je haar ogen
waarin de glans
van wat ze heeft ervaren?

Zie je Maria
die na het bezoek
van de engel begint te zingen,
zie je haar bewogen
hart, overmand door
zegeningen?

Twee begenadigde vrouwen,
vol geloofsvertrouwen
in Ruth een ontluikende liefde
voor haar gevonden losser,
in Maria het groeiende kind,
de komende Verlosser.

Zie ik mezelf
in het licht van de nacht
waarin ik vergeving vroeg?
Mijn Verlosser ziet mij,
Hij heeft het volbracht.
Zijn genade is mij genoeg.

In mijn ogen verschijnt
de glans van Ruth,
met Maria begin ik te zingen,
doordat mijn Verlosser leeft
voel ik mijn hart opspringen.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Dit gedicht is te beluisteren op
 



Gepubliceerd in de bundel : "Het pinkstert"

dinsdag 19 december 2017

Stralend Licht






In het donker
van de kerstnacht
heeft zich een licht verspreid.

Het Kind
dat in de wereld kwam
omstraalt ons door de tijd.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel: "Het pinkstert!"

maandag 18 december 2017

..... zend Ik ook u

Ergens in het land
bidt een stille fietser
voor ieder die passeert.
Niemand ziet het,
niemand hoort het
maar gedreven
door de woorden:
zend Ik ook u
ziet de fietser
de mens
met biddersogen.

Over heel de wereld
zijn lezers
aangestoken.

Stille fietsers bidden
voor ieder die passeert.
Niemand ziet het,
niemand hoort het
maar ergens
op de wereld
is iets moois begonnen.
In Christus’ vrijheid voelen
mensen zich gezonden.
 
Coby Poelman - Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel:"Geloofsvreugde"

zondag 17 december 2017

Jozef, zoon van David

Rond het heilig Kind geschaard
denkt Jozef aan de engel
van destijds in zijn droom.
Jozef, zoon van David,
zo was hij aangesproken.
Hij kijkt naar Jezus,
vol eerbied en ontzag
en dankt de Vader
voor Zijn pasgeboren Zoon.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Bij Mattheus 1 vers 20 en 21

dinsdag 12 december 2017

Het Lauwersland

De sneeuwzee heeft zich
in het landschap neergevlijd,
de slaperdijk is sepia getekend,
sneeuwkoppend buigen bermen
over kratervormig ijs.
Een grijs vlak ganzen
rust uit in golvend wit,
sneeuw stuift van land
naar land, we rijden glijdend,
de Schepper prijzend
over de winterduinen
door het ruime Lauwersland.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel:"Verrassend uitzicht"

woensdag 6 december 2017

Gedachten bij Spreuken 4 : 23


Hoe zou ik waken over wat ik heb
wanneer ik U niet had,
hoe zou ik waken over mijn hart
als U het niet deed kloppen,
U die de bron bent van mijn leven,
bent met mijn hart verweven.


Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 28 november 2017

Vol van liefde

Zoals een moeder
naar haar zuigeling
kan kijken,
in koesterend
gebaar haar lieve
woordjes fluistert

ervaar ik Vaders
mild gelaat
wanneer Hij trouw
in liefde naar mij luistert

terwijl ik met Hem
als een kind
met moeder praat.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" (2013)

zaterdag 25 november 2017

Stil overleg

Heer, ze heeft verdriet
maar wil het U niet zeggen
ze denkt: Hij luistert niet.
Zie ik Uw oor al neigen?
“Hij hoort jou in je zwijgen.”

Coby Poelman - Duisterwinkel

woensdag 22 november 2017

Uw bruid

Uw bruid op aard
zingt vreugdevol
al eeuwenlang Uw lied,
verheugt zich elke zondag
op Uw komen,
komt samen waar zij viert,
blijft aan Uw Woord zich laven,
vertolkt Uw liefde
aan het nageslacht,
gedenkt, deelt,
breekt, heelt,
roept aan
Wie zij intens verwacht.

Uw bruid op aard,
zij smacht.

Coby Poelman-Duisterwinkel

dinsdag 21 november 2017

Empathie

Kijk eens naar mij,
laat me je ogen zien,
ik vraag het niet voor niets
ik ben met je bewogen.
Kijk nu niet weg,
ik heb het al gezien
dat smalle spoor
onder je afgewende ogen.

Zo kijkt de Heer,
Hij ziet je aan
en voor je Hem kunt tonen
wat je vandaag hebt meegemaakt
heeft Hij het al vernomen
en is je troostend
tegemoet gekomen.

Coby Poelman-Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht"


dinsdag 14 november 2017

Gekroond

In ochtendstilte
kroont Hij de uitgebloeide,
schittert Zijn dauw.

Coby Poelman - Duisterwinkel

vrijdag 10 november 2017

Zo waardevol



Die mensen, heel bescheiden,
die met een hart van goud,
ze zijn de Lichtbrengers van nu,
staan klaar voor jong en oud.
Ze vinden vanzelfsprekend
wat zij voor anderen doen,
de zorg die zij verlenen
gewoon, uit goed fatsoen.
Die mensen, heel bescheiden,
die met een hart van goud
verdienen een groot compliment,
zijn waardevol, vertrouwd!

Mag ik vandaag eens aandacht
voor deze medemens
die altijd gewoon klaarstaat,
de ander graag verwent?
Ik vind je echt een kanjer
als jij er toch niet was
wie bracht er dan vandaag het licht
bij wie het donker was?
Jij, lieverd, zo bescheiden,
jij met een hart van goud,
ik zet je graag eens in het licht
omdat ik van je houd.

Coby Poelman - Duisterwinkel

woensdag 8 november 2017

Avondmaalsgedachte

Zo ver het Oosten
van het Westen ligt
zijn onze zonden
weggedragen.

Vanuit het Oosten
rijst de Zon,
verlicht ons
tot het Westen

begraven,
al wat is weggedragen
om elke morgen
ons weer op te wekken
in Zijn Licht.

Bij Psalm 103 : 12

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht" (2012)

zaterdag 4 november 2017

Kerkgang, feest van verbondenheid

Die maanden
dat ik niet kon gaan
besefte ik ten volste het gemis,
geen bandje kon
de liefdesband vertolken
van tekstbelevend zingen
op echo’s van ons voorgeslacht
in een doorlevende bezieling,
het vreugdevol
de Levende ontmoeten,
de warmte van
Zijn Woord over je
heen gespreid,
de liefdevolle ogen
van wie om je geven,
de vrede in de dienstbaarheid.

Een hand van heimwee
had me in de greep,
ik wilde me zo graag
weer onder hen begeven,
lag vurig wachtend
in gedachten dicht bij Hem.

Het was een feestdag
toen ik weer kon gaan,
blijde gezichten
die de liefde Gods
uitstraalden,
ik mocht weer
rond mijn broeders
en mijn zusters ademhalen,
me overgeven aan de
luister van Zijn stem!

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in de bundel "Verrassend uitzicht" (2013)

woensdag 1 november 2017

Heerlijkheid

Waar Uw licht schijnt
is Uw Geest nabij,
in de schaduw
houdt U mij aan Uw zijde.

Wat heerlijk Heer
dat U zo straalt,
elke morgen weer!

Coby Poelman-Duisterwinkel

dinsdag 31 oktober 2017

Hervorming

Is er nog ruimte op het schip
dat dwarsslaat op de golven,
beladen met verworven recht
waaraan veel waarde wordt gehecht?
De stormfok is gehesen,
sleepanker uitgelegd.

Soms komt een roerganger langszij
die kijkt is er al vraag naar Mij?

Coby Poelman - Duisterwinkel

zaterdag 28 oktober 2017

Opeens geeft Hij een lied

Soms komt je iets te binnen
wat je ooit gezongen hebt,
je zong de woorden in de kerk
maar alles ging weer verder.

Dan op een dag
wanneer je bezig bent,
gewoon met alledaagse dingen,
komen de regels binnen
met een nieuw temperament
en als vanzelf begin je ze te zingen.

Ze klinken in het volst
van hun betekenis,
laten je innerlijk
erdoor versterken,
je voelt de diepte
van het o zo mooie lied:
“en wat Zijn liefde wil bewerken
ontzegt Hem Zijn vermogen niet.”

Coby Poelman - Duisterwinkel

vrijdag 27 oktober 2017

In Hem




Ik ben,
als vruchtwater rond een foetus,
zo is Hij om mij heen.
Zijn warme schoot,
mijn burcht!

Coby Poelman - Duisterwinkel

dinsdag 24 oktober 2017

Na het Avondmaal

Na brood en wijn
op tafellinnen
strijken we neer bij jou
tussen gesteven wit,
je bleke handen rusten
op het laken,
je warmte overstijgt
de winterkou.

Gebroken is je lichaam,
neemt nog geen eten op,
we spreken over tijd en lijden,
over de kerk
en wie ons dierbaar zijn.

De tijden liggen
in Zijn handen
die ons zal helen
hoe dan ook
getuige brood en wijn.

Coby Poelman - Duisterwinkel

Gedachten na een kerkdienst tijdens het ziekenbezoek van een ernstig zieke dierbare.

Gepubliceerd in de bundel "Verrassend uitzicht" (2013)


zondag 22 oktober 2017

Terpopwaarts

We liepen samen door de landerijen,
getrokken door het kerkje op de terp,
gebouwd naar middeleeuws Romaans ontwerp
te midden van antieke boerderijen.

Ik dacht aan Abraham die vragen stelde
en hoe de Heer hem daarop antwoord gaf,
hoe vragen smeken werd en vroeg me af
of ik het wel kon zeggen wat me kwelde.

Toen we het naderden vatte ik moed.
Omzichtig overwoog ik al mijn woorden
maar gaandeweg wist ik, nu komt het goed

omdat ik merkte dat Hij wéér verhoorde.
Hij toonde mij een lam dat had gebloed
en zei dat ik Hem nooit met vragen stoorde.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Geschreven voor het thema "Sonnet" www.gedichtensite.nl
Aan dit gedicht werd op 1 november 2014 de zilveren veer toegekend.


Gepubliceerd in de bundel "Beleef de dag" (2015)

vrijdag 20 oktober 2017

Leef je geloof


Levend uit geloof
geloof je dat het leven
door de Levende
je is gegeven.

Dood geloof
kan ook opnieuw
gaan leven.

Geloof de Levende,
geloof Hem op zijn Woord,
beleef je geloof
en leef!

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geïnspireerd door de naam van het radio-programma van de eo.

dinsdag 17 oktober 2017

Pastoraal bezoek

Hij draait zich in het negatieve,
spiralend daalt hij af,
tobbend
over zichzelf en God
totdat de pastor met hem bidt,
dan leeft hij op.

Coby Poelman - Duisterwinkel

vrijdag 13 oktober 2017

Ik ben met je, alle dagen

Hij is bij me als ik fiets,
neemt elke hobbel met me,
ook in de wachtkamer is Hij bij mij,
in de behandelkamer
voel ‘k Hem rondom mij,
Hij hoort mijn bidden,
Hij geeft rust in mij,
de moeilijke momenten
merkt Hij het eerste op,
dan wordt het bidden heviger,
zo ondergaat Hij wat ik onderga,
zo stuurt hij tegelijk de tandartshanden,
verricht de handeling, Hij is haar ook nabij.

Blijmoedig mag ik weer mijn weg vervolgen,
de ingreep is met goed gevolg voorbij.
Waar ik ook ben, ik weet me steeds geborgen
want Vader is er, Vader is bij mij.

Coby Poelman - Duisterwinkel

zondag 8 oktober 2017

Van buitenaf bekeken

Ze staan voor het raam,
ernstig de tuin in kijkend,
buiten vraag ik me af
welk onderwerp passeert.
‘k Krijg er geen hoogte van,
hun blik geenszins ontwijkend,
misschien is er iets
in de kerk geëscaleerd
of men kan geen
mensen vinden
voor de functies
die te verdelen zijn.
Die met de snor
is vast van mening:
‘t verenigingsgebouw
wordt veel te klein.

Inspirerend
zijn ze zeker,
de bronzen bustes,
steeds valt op hen
een ander licht
dat wordt weerspiegeld
in de zilveren beker,
een fascinerend gezicht.

Coby Poelman-Duisterwinkel



Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" (2013)

Het tikgeluid van stok en staf

Zoals de schapen
door de rotsspleet gaan,
verblind door ‘t felle licht
tegen het donker,
vertrouwend op het tikgeluid
van stok en staf,

zo leidt de Goede Herder jou
door ‘t diepste donker
en kom je blindelings
voorbij het graf.

Coby Poelman - Duisterwinkel


Gepubliceerd in "Geloofsvreugde" (2012)

vrijdag 6 oktober 2017

De herder ziet in het donker

Er komt een herder
naar zijn schaapje kijken,
ergens, achter

in het donker van de stal.
Hij ziet het moede beestje 
dat zo’n pijn heeft overal
en zo hunkert naar wat Licht
maar het liefst te slapen ligt
tussen de andere schapen.
Hij ziet de oortjes neigen
naar Zijn naderende stap.
Het schaapje tilt zijn kop omhoog
en voor het iets kan vragen
voelt het zich al gedragen.

Coby Poelman-Duisterwinkel



Gepubliceerd in de bundel "Verstillend Licht" (2012)

donderdag 5 oktober 2017

Door het geloof


Het stormt als buurvrouw wordt begraven,
zoals het in de wereld waait,
iemand wordt vluchtig uitgezwaaid,
auto’s vullen zich met de in raven-

zwart geklede nazaten van Naam.
langzaam trekt de stoet langs beukenhagen
om haar naar de plaats van rust te dragen,
meelevend trek ik jas en schoenen aan.

Terwijl ik naar het kerkgebouw toe loop
denk ik aan hoe een jochie stond te kijken,
een dagdeel voor het venster in de hoop

de vader van zijn vriendje te zien stijgen,
zo had de juffrouw hem verteld op school
dat hij die dag de hemel zou bereiken.

Coby Poelman-Duisterwinkel

dinsdag 3 oktober 2017

Gebed in depressie

Trouwe Vader,
zie uw kinderen
verslagen hier
met U bijeen
de hoop op U gericht
de één in bodemloos verdriet
de ander die wil helpen
maar er geen kans toe ziet.

Wij bidden U
die ons omringt,
hoor naar uw vragend kind
U, voor wie niets onmogelijk is
van U verwachten wij
wat niemand anders biedt
wij smeken Heer,
maak vrij!

Coby Poelman - Duisterwinkel

woensdag 27 september 2017

Hof van Stilte

Hier is het stil en vredig
hier spreekt men met en over God
hier wacht het eeuwig leven
en niemand doet hier bot.
Hier voel ik me gedragen
door herinnering en hoop
en dwaal ik langs de graven
hier leeft de dood.

Als ik hier eens zal liggen
te wachten op wat komt
loopt hier misschien mijn nageslacht
te hopen op Zijn komst
wie weet zit op dit bankje
een jonge organist
te denken aan zijn oma
die hij een beetje mist.

Ik zal weer eens op huis aan
om eten klaar te maken
voor hen die heel graag met mij
over leven willen praten.
Op deze plek houd ik vooral
de tijd wat in de gaten.

Coby Poelman-Duisterwinkel

Gepubliceerd in de bundel "Geloofsvreugde" (2013)

zondag 24 september 2017

Daniël





Daar zit hij
tussen mensen
die vreemde goden eren,
zijn bord gevuld met groente
en in zijn beker water,
een knappe jongen om te zien,
zijn blik is vastberaden
en hij zit er niet alleen,
leden van zijn gemeente
zijn het roerend met hem eens.

Daar zit hij
bij ons in de kerk,
betrokken en actief,
veel van zijn vrienden
zijn er vanmorgen niet,
ze spelen op het voetbalveld,
voelen zich in de kerk
onvrij, en zo bekneld
maar Daniël houdt vol,
hij laat zich niet bepraten
al vinden ze hem anders
in zijn doen en laten.

God geeft hem meer
dan hij verwacht,
wat een rijkdom,
wat een kracht!

Coby Poelman-Duisterwinkel